Verwondering

Gister moest ik er eindelijk toch echt aan geloven; bepakt en bezakt, begeleid door de liefsten, onderweg naar AirPort Dusseldorf. Hier en daar een traan, een ongepaste terroristengrap en veel knuffels later liep ik alleen door de controle.

Verleid door de veelheid aan films heb ik de vlucht naar Dubai vanzelfsprekend geen oog dichtgedaan. Wederom werd ik geconfronteerd met de gebruikelijke dingen tijdens het vliegen: waarom zit je toch altijd naast luide en/of stinkende mensen met een al dan niet luidkeelse baby? Waarom doet iedereen z'n gesp al los terwijl het lampje nog brand? Maar nieuw voor mij was: waarvoor zijn toch die loeihete natte washandjes?

Drie uur lang heb ik rondgedwaald op Dubai AirPort in de hoop een glimps op te vangen van 'het zwaard', niet lang daarna beseffende dat het ook wel heel opportunistisch was om te denken dat dit roemrijke gebouw pal naast het vliegveld zou staan. 18 dirham armer maar een pet met kamelen rijker ging ik vol goede moed op weg naar Bangkok.

De tweede vlucht was een stuk minder comfortabel... Niet realiserende dat ik al zolang op pad was veel te weinig gegeten en gedronken. Opeens sloeg ook de paniek toe: ik vlieg naar Azië en dan? Half misselijk met braakneigingen en flauwtes heb ik mij met wat yoga ademhalingsoefeningen (lekker links en de buurman dacht vast dat ik aan t bevallen was) erdoor heen geslagen.

Een gier gelijk bleef het vliegtuig nog een half uur boven Bangkok rondjes vliegen: landen was nog niet mogelijk. Het vliegtuig werd hierbij geraakt door vuurwerk, hetgeen mij een halve hartverlamming opleverde. Je merkt al weer, het gevoel voor drama is stiekem meegelift.

Na een intense immigratiecontrole en bijna opgelicht te worden voor een taxi (1500 baht ipv de 450 die ik heb betaald) merkte ik dat ik mij verwonderde. Ik had ineens geen denkraam meer waaraan ik m'n observaties kon toetsen. Ik zag op iedere straathoek een hond, dood of levend, ik weet het niet. Het is niet te ontkennen warm en het stuur zit rechts. De inhaallaan is rechts.. Wat maakt dat de rechterbaan hier echt voor rechtse mensen is (itt de linkse bij ons)

Ik ben blij dat ik me nog kan verwonderen.. Toch heb ik m'n mond gehouden. Of dit te wijten is aan mijn kat-uit-de-boom-kijk-houding of dat ik na 12 uur vliegen alleen wilde kijken... De taxichauffeur sprak bovendien geen Engels. Ik wees naar een prachtig gebouw en wilde 'beautiful' zeggen, maar ik verstokte: waarschijnlijk was dit in mijn ogen architectonische hoogstandje een ultrakitsch hotelketen.. Overal staan borden om toeristen te waarschuwen: boeddha's kopen of laten tattoeren is tegen de wet; iets waar de Xenos zich in Nederland op massaschaal schuldig aan maakt...

Ik heb het warm en ik ben kapot.. weltrusten :)