Mooi van lelijkheid
Door: Auk
Blijf op de hoogte en volg Auk
05 Juli 2016 | Thailand, Bangkok
Nat, nat en nog eens nat... De Thai nemen het regenseizoen bijzonder serieus. In een paars reuzecondoom/poncho de stad door banjeren, vertrouwend op m'n offline kaart, was niet precies hoe ik me Bangkok had voorgesteld. Een avontuur was het zeker wel.
Zoals het een echte backpacker betaamd heb ik mij vandaag eens lekker laten oplichten. Ik vraag me af of het ook oplichten is als je je bewust bent van het feit dat je een poot wordt uitgedraaid? Part of the experience en geen nee durven zeggen. Vooral dat laatste. Een snoezige Thai sprak me aan op de stoep. Hij zag dat ik aan t zoeken was en wees naar t konlnklijk paleis. Precies! Daar moest ik zijn, maar hoe kwam ik die verdomde straat over? Hij zei dat t paleis dicht was voor de lunch en dat ik met de boot een tour kon maken van een uur. Nee niet op die plek, daar is t 3000 baht. Hij wist n plek waar de boot me in een uur mee zou nemen voor de helft van deze som. Een tuctuctocht later was ik bij de haven en telde ik 1500 baht neer (een overtocht met de publieke boot is 30 baht voor geinteresseerden)
De boottocht was bijzonder. Langs de palenwoningen en floating markets: resulterende in een intens chagrijnige marketman omdat ik z'n minibanaan niet bliefte. Ik zag ooievaren, niet zulke mooie als thuis. Maar vooral: twee lange komovaranen. Ik bewonderde net de levensechtheid van deze beelden toen er ineens een z'n tong uitstak. Hartverzakking. De bootchauffeur keek neutraal; dit zijn vast gedomesticeerde varanen met een passie voor bange toeristen. Onderweg hordes zwaaiende en lachende mensen (waarschijnlijk iets van : haha die domme kaas heeft zich laten tillen)
De dag heb ik doorgebracht bij het koninklijk paleis en al z'n schatten. Kitcherig goud en juwelen voeren daar de boventoon. Wat me het meeste opviel waren de monniken. Niet door hun oranje gewaad, vele tatoeages of kale hoofd maar hun obsessieve smartphonegebruik swept me of me sandals! Waarom dacht ik ook dat zij communiceerden door middel van kleitabletten, papyrusrollen of rooksignalen? Een WiFi verbinding met Boeddha, what else?
Tot slot heb ik me laten verleiden tot een wandeling door Kho san Road. Een kakofonie van stalletjes waar je van alles kunt krijgen en eten. Hier heb ik maar liefst 80 baht af kunnen praten van wat souvernirs ( onderhandelen... Niet m'n beste kant). Nog maar 1390 baht en we staan weer qiette!
Zoals het een echte backpacker betaamd heb ik mij vandaag eens lekker laten oplichten. Ik vraag me af of het ook oplichten is als je je bewust bent van het feit dat je een poot wordt uitgedraaid? Part of the experience en geen nee durven zeggen. Vooral dat laatste. Een snoezige Thai sprak me aan op de stoep. Hij zag dat ik aan t zoeken was en wees naar t konlnklijk paleis. Precies! Daar moest ik zijn, maar hoe kwam ik die verdomde straat over? Hij zei dat t paleis dicht was voor de lunch en dat ik met de boot een tour kon maken van een uur. Nee niet op die plek, daar is t 3000 baht. Hij wist n plek waar de boot me in een uur mee zou nemen voor de helft van deze som. Een tuctuctocht later was ik bij de haven en telde ik 1500 baht neer (een overtocht met de publieke boot is 30 baht voor geinteresseerden)
De boottocht was bijzonder. Langs de palenwoningen en floating markets: resulterende in een intens chagrijnige marketman omdat ik z'n minibanaan niet bliefte. Ik zag ooievaren, niet zulke mooie als thuis. Maar vooral: twee lange komovaranen. Ik bewonderde net de levensechtheid van deze beelden toen er ineens een z'n tong uitstak. Hartverzakking. De bootchauffeur keek neutraal; dit zijn vast gedomesticeerde varanen met een passie voor bange toeristen. Onderweg hordes zwaaiende en lachende mensen (waarschijnlijk iets van : haha die domme kaas heeft zich laten tillen)
De dag heb ik doorgebracht bij het koninklijk paleis en al z'n schatten. Kitcherig goud en juwelen voeren daar de boventoon. Wat me het meeste opviel waren de monniken. Niet door hun oranje gewaad, vele tatoeages of kale hoofd maar hun obsessieve smartphonegebruik swept me of me sandals! Waarom dacht ik ook dat zij communiceerden door middel van kleitabletten, papyrusrollen of rooksignalen? Een WiFi verbinding met Boeddha, what else?
Tot slot heb ik me laten verleiden tot een wandeling door Kho san Road. Een kakofonie van stalletjes waar je van alles kunt krijgen en eten. Hier heb ik maar liefst 80 baht af kunnen praten van wat souvernirs ( onderhandelen... Niet m'n beste kant). Nog maar 1390 baht en we staan weer qiette!
-
05 Juli 2016 - 19:10
Dick:
Weer een leuk stukje over je belevenissen. Heb je ook al foto's gemaakt? -
05 Juli 2016 - 21:27
Dinotra :
Oh Aukje! Ik heb kei hard gelachen! Wat kan je heerlijk schrijven!
Groetjes, Dinotra -
06 Juli 2016 - 17:30
Bri:
...welcome to another world....
dank je voor weer in kijkje in jouw wereld van nu lieve Auk...
warme hug, Bri -
06 Juli 2016 - 17:36
Shos:
Haha, je schrijft echt leuk zeg ^^ Ben benieuwd naar de foto's!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
