Kippenteentjes trippel trap..
Door: Auk
Blijf op de hoogte en volg Auk
08 Augustus 2016 | Cambodja, Takeo
Maar eerst nog even dit. Maandag, dinsdag en woensdag verliepen zoals altijd: wakker worden om vijf uur door een kraaiende haan, uit de klamme lakenzak kruipen, lampje aan, geen spin in de klamboe, klamboe openvrotten, uit je bed waggelen, lampje uit, klamboe weer dichtvrotten, zaklampje aan, links kijken, rechts kijken, geen rat, broek aan, voet stoten aan deur, schrikken van hond achter de deur, slippers uitschudden, geen schorpioen, slippers aan, schrikken van gekko, krabben aan drie nieuwe muggenbulten, trap af, deur op slot, aankloppen, niemand doet open, zuchten, om huis heen lopen, buiten plassen, over voet heen plassen, emmer regenwater over voet, trap op, op hangmat zonsopgang kijken, deur open, wassen met regenwater, tandenpoetsen, curry als ontbijt, bezorgde moeder om drie happen, lesgeven, goodmorning teacher, goodbye teacher see you tomorrow, dertig high fives, zes uur vervelen in de hangmat, lunchen: witte rijst, gekookt ei, soyasaus, lesgeven, deet op sprayen, lachen om deeting in the dark, concluderen dat je humorniveau weer is gedaald, eten, witte rijst, ei, tandenpoetsen, klamboe open, klamboe dicht, luisteren naar kikkers, wakker worden door knagende rat naast je hoofd. Dat dus. Vier weken lang.
Door een kleine crowdfundingsactie op facebook konden we mijn vertek in stijl vieren. Donderdag vetrokken we al vroeg met niveau 5 en 6 naar de dierentuin. De een na grootste dierentuin van Cambodja, verwachtingen waren gewekt. Drie manke olifanten, twee tandloze beren en een slapende slang, dat is wat we zagen. Toch was de dag een groot succes. De brutale makaken renden weg met een zak limoenen, een verkoopster boos en hulpeloos achterlatend. De leerlingen gniffelden. Een zakje palmsuikerlimonade en een hangmat. Ter afsluiting aten we (je raadt t nooit!) witte rijst met kip. De kip liep twaalf uur eerder nietsvermoedend rond, was rond acht uur 's avonds opgehaald, een kopje kleiner gemaakt en gebakken. Een feestmaaltijd.
De kleintjes werden vrijdag verrast met een sportdag. Vier emmers, een touw, twee voetballen en vier limoenen. Plezier hoeft niet veel te kosten. Waar in Nederland het hoeden van kinderen vrij gemakkelijk gaat, liepen vrijdag negentig recalcitrante lammetjes op t erf. Weg waren de emmers, gevuld met zand vonden we ze terug. De lepels en de limoenen spoorloos. Mijn geduld en controledwang flink op de proef gesteld. Uiteindelijk moet je accepteren dat je los moet laten. Ondanks niet alles liep zoals gepland, hadden kinderen een fantastische dag. We tracteerden ze op Khmer noodles. Al opscheppend kwam ik erachter dat geen enkel stuk van de kip verspild wordt. Blij met de voet van de kip, knagend op haar teentjes. Waarom, echt waarom?
Nu dan toch die slotbeschouwing. Zal ik het nog eens doen? Heb ik spijt? Raad ik het anderen aan? Ja. Nee. Ja. Meer dan blij en trots ben ik dat ik dit heb gedaan en dit heb gekund. Ik ben verrast door mijn mentale en fysieke gesteldheid. Onder andere heb ik geleerd dat ik als geen ander situaties razendsnel kan accepteren en het beste er van kan maken. Klagen is er niet bij. Ondanks het eenzijdige eten ben ik geen een keer ziek geweest en op een enkele vermoeide of hongerige traan na, heb ik het mentaal doorstaan. Ondanks mijn brein mij nu al probeert wijs te maken: dit kan toch iedereen?, is er een deel in mij dat durft te zeggen: dit kan niet iedereen en ik heb het maar mooi gedaan. Trotse auk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley